كلاردشت
كلاردشت ناحیهای در استان
مازندران و از توابع شهرستان چالوس است. ۱۷۰ کیلومتر با تهران فاصله دارد. مرکز
کلاردشت حسنکیف است.
این ناحیه از جنوب به قله تخت سلیمان تا حدود گردنهٔ کندوان، از شمال به دریای
خزر و شهر تنکابن، از شرق به چالوس، نوشهر و کجور و از غرب به قزوین و الموت
محدود است.
از آثاری که در ناحیهٔ کلاردشت و
تپههای اطراف آن کشف شده معلوم میشود که قسمتی از این منطقه در ادوار
باستانی، آباد و دارای ساکنینی بودهاست.
کلاردشت دارای آب و هوائی معتدل است. وجود رشته کوههای البرز در کنارههای
دریای خزر موجب متوقف شدن رطوبت در دامنههای آن گردیده و سبب بارش باران
فراوان در این ناحیه از شمال کشور میشود. بخشی از این بارندگیها در ارتفاعات
کلاردشت منجر به بارش برف میشود و به همین دلیل است که هوای کلاردشت در مقایسه
با دیگر مناطق استان مازندران بسیار خنکتر و مطبوعتر است. جنگلهای انبوه و
سرسبز، رودخانهٔ سردآبرود، کوههای علم کوه و تخت سلیمان در بخش غربی، جنگلهای
عباس آباد در بخش شمالی، جنگلهای بخش جنوبی، کوههای کم ارتفاع و روستاهای
دامنهٔ این کوهها در بخش شرقی، از دیگر مشخصههای این منطقهاست.
کلاردشت در گذشته کلار خوانده میشد و کلار نام
شهر و قلعهای باستانی در محدوده کلاردشت امروزی بود. کلمه کلار نیز آنگونه که
در فرهنگ فارسی آمده، و به فتح «ک» به معنی غوک و وزغ میباشد. اینکه چرا نام
کلار بر این منطقه نهادهاند، یک احتمال آن است که در این دشت زمینهای باتلاقی
وسیعی وجود دارد که اصطلاحا «لش» نامیده میشود و این زمینها محل تجمع و تراکم
انواع غوک و وزغ میباشد. چه بسا در گذشته وسعت چنین زمینهایی بیشتر بوده و
این محدوده مملو از جانوران مزبور بودهاست و نام دشت به این سبب به کلار
وبعدها کلاردشت شهرت یافتهاست. کلاردشت منطقهای کوهستانی با وسعتی در حدود
۱۵۰۹ کیلومتر مربع، در غرب استان مازندران واقع است و مرکز آن شهر کلاردشت در
۵۰ کیلومتری جنوب غربی شهرستان چالوس میباشد. این بخش شامل سه دهستان است: -
دهستان کلاردشت با مرکزیت کردیچال و با وسعتی در حدود ۶۰۰ کیلومتر مربع -
دهستان بیرون بشم با وسعت ۱۷۱ کیلومتر مربع که به لحاظ مرفولوژی، سرزمینی بریده
بریده و با عوارضی از نوع تپههای پراکندهاست و مرکز این دهستان روستای گویتر
است. - دهستان کوهستان که ۷۳۸ کیلومتر مربع وسعت دارد. این دهستان پیش از
تقسیمات کنونی به کوهستان غرب و کوهستان شرق تفکیک میشد. مرکز این دهستان
روستای طوير است. نام قديمی آن قطوير ودارای جاذبه های طبيعی و گردشگری فراوانی
است. بقعه امام زاده فضل الله در طوير سالانه زائرانی را سوی خود می كشاند.
کلاردشت مشتمل
بر چندین پارچه آبادی است. برخی از آبادیهای مهم کلاردشت که بیش از ۱۰۰ خانوار
جمعیت دارند عبارتاند از: حسن کیف، ولبال، پیمبور، مکا، لاهو، رودبارک، مجل و
گرک پس.
جنوب کلاردشت از قلهٔ تخت سلیمان تا گردنهٔ کندوان در جادهٔ چالوس- کرج به خط
الراس اصلی البرز محدود میشود و در واقع با نواحی کوهستانی تابع شهرستان کرج
هم جوار است. رود چالوس در شرق، کلاردشت را از کجور –شهرستان نوشهر متمایز
میکند. مرزهای شمالی و غربی این منطقه به نواحی تابع شهرستان تنکابن محدود
میشود که حد فاصل دو واحد متمایز را منطقهای با جنگلهای انبوه و سر سبز در
بر میگیرد.
جمعیت کل کلاردشت با احتساب مرزنآباد و روستاهای اطرافش در فصل سرما کمتر از
۴۰۰۰۰ نفر است، در حالیکه با آغاز فصل بهار و آمدن مسافران از مرز ۱۲۰۰۰۰ نفر
نیز میگذرد. بنابر سرشماری مرکز آمار ایران، جمعیت بخش کلاردشت شهرستان چالوس
در سال ۱۳۸۵ برابر با ۳۸۶۱۴ نفر بودهاست.
کلاردشتیها زبانشان، کردی، گیلکی، لکی و یا فارسی است.
گشتها:
بازدید از كلاردشت، جنگل و ساحل دريای عباس آباد